"به نام یگانه باورم"

"حی علی خیر العمل"
"بشتاب به سوی بهترین عمل"

کاش بتوانیم انتخابگر باشیم،
نه از آنروی که بر خوبیها قیمتی متصور شده باشیم، و برای کار خیر پای نمره به میان آمده باشد،
و نه از آن جهت که دگر نیکیها در نظرمان خرد و حقیر جلوه گر شده باشند، و تنها معدودی از آنها را بر خویش پسندیده شماریم.

بلکه بدان سبب که توان محدود است و زمان، از دست رفتنی
و هر مکان و موقعیت، حرکت نجات بخش خود را می طلبد.

کاش بتوانیم به درستی دریابیم:
زمان گسستن بند عبادات فردی را، برای رهایی و پرواز اجتماع
و زمان رها ساختن عمل بزرگ اجتماعی را، برای ساختن خویشتن خویش

زمان ترک زندگی سکون آلود را، برای عزیمت به حجی بزرگ و معرفت زا
و زمان ترک حجی ابراهیمی را، برای جهادی حسینی

زمان ترک خواب را، برای نجات بیداران گرسنه
و زمان ترک گرسنگان را، برای بیدار کردن خفتگان شهر خاموش

زمان تسلیم بودن بر سرنوشت را، برای آموختن بندگی پروردگار
و زمان تن ندادن به پیش آمده ها را، برای رهایی از بندگی اغیار

زمان لب فرو بستن و سکوت فروتنانه را، برای آرام کردن صدای جهل نادانان
و زمان اعتراض ظلم ستیزانه را، برای به خروش آوردن فریاد بلند دانایان...

که زمان، زمان انتخاب است:
ترجیح "خوبترها" بر "خوبها"
و برگزیدن "خوبترین" بر" خوبترها"

و هرمکان و موقعیت، حرکت نجات بخش خود را می طلبد.

کاش بتوانیم مداواگرانی باشیم، مسئله دان و مسئول
و نه تنها تاخیر دهنگان لحظه مرگ،
برای این بیمار در حال احتزار.